Τίτλοι υπό έκδοση
► Αρχιμ. Μελέτιος Ανετάκης, «Ιερόν Ψαλτήριον – Κείμενο και μετάφραση ισοσύλλαβη-ασματική, με ακρίβεια νοήματος»
Το πόνημα αυτό παρουσιάζει τα εξής πλεονεκτήματα: 1) Η μετάφραση παρουσιάζει κατά κανόνα ίσο αριθμό συλλαβών με το πρωτότυπο κείμενο και περίπου τον ίδιο τονισμό, ώστε να διατηρεί τη μουσικότητα του πρωτοτύπου, 2) Ακουστικά προσεγγίζει το πρωτότυπο κείμενο επειδή διατηρεί όλες τις λέξεις του πρωτοτύπου που είναι κατανοήσιμες από τον μέσο μορφωτικά Νεοέλληνα, 3) Ερμηνευτικά και νοηματικά, προτείνει σε δυσνόητους ψαλμούς ή στίχους νέες ερμηνείες, πιθανόν χρήσιμες για τους μέχρι τώρα μεταφραστές, 4) Διδακτικά αγνοεί τις ανώφελες εβραϊκές επιγραφές και για κάθε ψαλμό θέτει επιγραφή το σημαντικότερο μήνυμά τους, βοηθώντας τον αναγνώστη να κατανοήσει τον κάθε ψαλμό, 5) Χαρακτηρίζει ποιοι ψαλμοί είναι προφητικοί, 6) Το μεταφραστικό κείμενο είναι γλαφυρό, ευανάγνωστο, νοηματικά καθαρό, ακουστικά και μουσικά συγγενεύει με το πρωτότυπο αρχαίο κείμενο των εβδομήκοντα, μεταφέρει ακριβώς τα νοήματα του πρωτότυπου, 7) Είναι διαιρεμένο σε είκοσι (20) καθίσματα και κάθε κάθισμα σε τρεις στάσεις, σύμφωνα με τη μοναστηριακή πράξη των Μοναστηρίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπου διαβάζεται το ψαλτήρι κάθε εβδομάδα, ενώ ο άγιος Παΐσιος το διάβαζε ολόκληρο κάθε μέρα.
► Πρωτοπρ. Σπυρίδων Λόντος, «Η Βάπτισις του Ιησού Χριστού», Σειρά: Ερμηνευτικά Ιερών Κειμένων
Η εορτή της Βαπτίσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού αποτελεί την τρίτη μεγάλη δεσποτική εορτή του χριστιανικού εορτολογίου. Η εορτή των Θεοφανείων άρχισε να εορτάζεται κατά την τρίτη εκατονταετία στην Ανατολή και ιδιαίτερα στην Αίγυπτο. Την πρώτη μαρτυρία για την εορτή βρίσκουμε στο έργο Στρωματείς του Κλήμεντα Αλεξανδρέα, ο οποίος αναφέρει ότι οι οπαδοί του γνωστικού Βασιλείδη εόρταζαν στην Αλεξάνδρεια τη Βάπτιση του Κυρίου. Μέχρι τα μέσα του 4ου αιώνα η Εκκλησία της Ανατολής συνεόρταζε τη Γέννηση και τη Βάπτιση του Χριστού υπό το όνομα «Επιφάνεια» την ίδια ήμερα, στις 6 Ιανουαρίου. Τα Χριστούγεννα ως ξεχωριστή εορτή, εορταζομένη στις 25 Δεκεμβρίου εισήχθη στην Ανατολή από τη Δύση περί τα τέλη του Δ΄ αιώνα.
► Πρωτοπρ. Σπυρίδων Λόντος, «Η Υπαπαντή του Σωτήρος Χριστού», Σειρά: Ερμηνευτικά Ιερών Κειμένων
Η εορτή της Υπαπαντής (= υποδοχή, συνάντηση) φαίνεται ότι αρχικά συνδεόταν με την εορτή της Περιτομής του Κυρίου Ιησού και συνεορταζόταν την 1η Ιανουαρίου. Κατά τη μαρτυρία της Αιθερίας, αυτόνομη η εορτή εορταζόταν στα Ιεροσόλυμα στα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ. Χαρακτηρίζει την εορτή ως Τεσσαρακοστή των Επιφανείων, αφού εορταζόταν σαράντα ημέρες μετά τη Γέννηση και Βάπτιση του Χριστού, στις 14 Φεβρουαρίου. Όταν καθιερώθηκε η εορτή των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου, μεταφέρθηκε και η εορτή της Υπαπαντής στις 2 Φεβρουαρίου.
► Πρωτοπρ. Σπυρίδων Λόντος, «Η Πεντηκοστή», Σειρά: Ερμηνευτικά Ιερών Κειμένων
Η μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής κλείνει την πασχαλινή περίοδο. Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος και η ίδρυση της Εκκλησίας αποτελεί το επιστέγασμα της επίγειας δράσης του Σωτήρος Χριστού. Στο βιβλίο αυτό παραθέτουμε τα βιβλικά αναγνώσματα του Εσπερινού, του Όρθρου και της Θ. Λειτουργίας της εορτής στο πρωτότυπο κείμενο, καθώς και σε μετάφραση στα νέα Ελληνικά, και ακολουθεί η ερμηνευτική ανάλυση ενός εκάστου.
► Γιάννης Παπαναστασίου, «Η σοφία των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων»
Το βιβλίο περιλαμβάνει όλες τις φιλοσοφικές σχολές και τη διδασκαλία όλων των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, 110 φιλοσόφων, (και μερικών ελληνιστών), αρχίζοντας από τον Θαλή τον Μιλήσιο, τον γενάρχη της φιλοσοφίας, δηλ. από το 600 π. Χ. περίπου και καταλήγοντας στο έτος 529 μ. Χ., όταν ο Ιουστινιανός έκλεισε τις φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας και άλλων πόλεων της αυτοκρατορίας. Αναφερόμαστε δηλ. σε μια χρονική περίοδο 1.100 ετών. Διαβάζοντας κανείς αυτό το βιβλίο θα έχει μια πλήρη και σαφή εικόνα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων. Θα έχει μυηθεί στη σοφία των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, η οποία αποτελεί τη μήτρα που γέννησε τον δυτικό πολιτισμό σχεδόν στο σύνολό του. (Από την εισαγωγή του βιβλίου)
► Δέσποινα Μπαλιάμη-Στεφανάκου, «Αυθεντικά δημοτικά Γρεβενιώτικα τραγούδια στο χοροστάστι της Κούλιας»
Ποτέ δεν είναι αργά για την καταγραφή, τη διάσωση, την ανάδειξη και την προβολή της κληρονομιάς του τόπου μας, ειδικά στη σημερινή εποχή που κακοποιούμε τη γλώσσα μας, που υιοθετούμε οτιδήποτε ξενόφερτο, που απεμπολούμε τις παραδόσεις μας και κινδυνεύουμε να χάσουμε την ταυτότητά μας. Ένα από τα κληροδοτήματα που επιβάλλεται να διασωθεί είναι τα δημοτικά παραδοσιακά τραγούδια μας με τους στίχους, τη μουσική, το τραγούδι και τον χορό τους, μέσα από τα οποία διαγράφονται ο τρόπος ζωής, το ήθος και τα ήθη, τα συναισθήματα, η διανόηση και ο πολιτισμός των προγόνων μας, ο ιδιάζων χαρακτήρας μας ως Ελλήνων. (Από την εισαγωγή του βιβλίου)
► Γεώργιος Πρίνζιπας, «Η ελπιδοφόρος αντίσταση, οι εξισλαμισμοί και ο κρυπτοχριστιανισμός»
Το ζήτημα των Κρυπτοχριστιανών αποκαλύπτει μια δραματική πτυχή της Ιστορία του Νέου Ελληνισμού σε περίοδο κατάπτωσης, όπως είναι η περίοδος της τουρκοκρατίας. Πρόκειται για μια σύνθεση γεγονότων που φαντάζουν εξωπραγματικά, κι όμως είναι απολύτως αληθινά και ιστορικά τεκμηριωμένα. Αναφέρονται στην περίπτωση εξισλαμισμένων Ελλήνων ορθοδόξων που εν κρυπτώ κράτησαν την πίστη τους και την σύνδεσή τους με το Γένος. Είναι οι Έλληνες που υπέκυψαν μεν στην καταπίεση του ισλαμικού περιβάλλοντος, δεν αφομοιώθηκαν όμως απ’ αυτό γιατί κρατήθηκαν, μέσω της πίστης τους και του συνδέσμου τους με την Ορθόδοξη Εκκλησία, στον ομφάλιο λώρο που τους ένωνε με τους άλλους ομοεθνείς τους. Αντίθετα, όσοι με τον εξισλαμισμό τους εγκατέλειψαν την ορθόδοξη Εκκλησία, έχασαν και τον ελληνισμό τους, έστω κι αν κράτησαν την ελληνική γλώσσα και με τη νέα τους θρησκεία, όπως π.χ. συνέβη με τους Βαλαάδες της περιοχής της Κοζάνης, τους Τουρκοκρητικούς και τους Οφλήδες. Μετά τον εξισλαμισμό τους η γλώσσα δεν τους κράτησε στον εθνικό κορμό. Δεν είναι χωρίς σημασία το γεγονός ότι ο εξισλαμισμός θεωρήθηκε από τους κυριάρχους ως εκτουρκισμός και γι’ αυτό ανάλογη ήταν και η θέση των εξισλαμισμένων μέσα στην οθωμανική κοινωνία. Τη συγκλονιστική ιστορία των Κρυπτοχριστιανών εξετάζει το βιβλίο, σε σχέση με την άλλη δραματική ιστορία του Ελληνισμού, τους εξισλαμισμούς που συνθέτουν ένα πολύ ενδιαφέρον κεφάλαιο της ιστορίας του. Λεπτομέρειες -απόλυτα τεκμηριωμένες- παραθέτει ο συγγραφέας ζωντανεύοντας έτσι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίοδο της Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού.
► Μαρία Παπαδοπούλου-Μάλαμα, Νέα σειρά: «Συμβουλευτική Γονέων μέσα από τις διδαχές των Αγίων Πατέρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας»,
Σκίτσα: Μαρία Παπαδημητρίου
Η Μαρία Παπαδοπούλου Μάλαμα, Συμβουλευτική Ψυχολόγος – συγγραφέας, έχει ειδικευτεί στην Ψυχοθεραπεία παιδιών, εφήβων και ενηλίκων, καθώς και τη Συμβουλευτική Γονέων. Με την 25ετή εμπειρία της στην ατομική ψυχοθεραπεία και τη συμβουλευτική, παρουσιάζει μία πρωτοπόρα σειρά Συμβουλευτικής Γονέων, απαραίτητη για κάθε οικογένεια. Οι δυσκολίες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινή μας ζωή, το άγχος, η αδελφική ζήλια, η εφηβεία, τα όρια, η ασφαλής πλοήγηση στο διαδίκτυο, ο εθισμός στα ηλεκτρονικά μέσα, ο θυμός, η αυτοπεποίθηση, είναι μερικά μόνο από τα θέματα της σειράς, που αναλύονται μέσα από τις διδαχές του αγίου Παϊσίου, του αγίου Πορφυρίου, του αγίου Βασιλείου, του Ιερού Χρυσοστόμου και άλλων Αγίων Πατέρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, στα διδάγματα των οποίων, άλλωστε, βασίζονται οι σύγχρονες θεωρίες εφαρμοσμένης ψυχολογίας. Τα βιβλία είναι γραμμένα με τρόπο απλό, έτσι ώστε να μπορούν οι γονείς να τα διαβάζουν εύκολα και γρήγορα και περιλαμβάνουν τεχνικές διαχείρισης και ασκήσεις που τους βοηθούν να εφαρμόσουν όλα όσα προτείνονται.